Παραίτηση του προέδρου της δημοτικής κοινότητας Αιαντείου

Αγαπητοί φίλοι,

Όλοι γνωρίζετε, από την δημοσιότητα που έχει πάρει το θέμα, ότι ο ΟΛΠ, σε συνεργασία με τον Δήμο Σαλαμίνας, προσπαθούν να ξαναλειτουργήσουν το νταμάρι της Τούρλας.
Αυτό γίνεται βάσει μιας προσχηματικής μελέτης, που τιτλοφορείται «μελέτη αποκατάστασης», ενώ στην ουσία προγράφει την κανονική λειτουργία του νταμαριού με μοναδικό στόχο την εξόρυξη αδρανών υλικών που θέλει να χρησιμοποιήσει ο ΟΛΠ, στα λιμενικά έργα που εκτελεί στο Ικόνιο.
Ο λόγος που συγκάλεσα το χθεσινό, έκτακτο, Συμβούλιο της Κοινότητας, είναι ότι ο κ. Τσαβαρής, για μια ακόμη φορά αγνόησε παντελώς τόσο τον θεσμικό μας ρόλο, όσο και τα δικαιώματα που έχει η Δημοτική Κοινότητα Αιαντείου.
Το νταμάρι της Τούρλας, ανήκει εξ ημισείας, στις Δημοτικές Κοινότητες Σεληνίων και Αιαντείου. Ο κ. Τσαβαρής, ζήτησε τη γνώμη της Δημοτικής Κοινότητας Σεληνίων για το θέμα, πιστεύοντας ότι θα είναι θετική, και έτσι θα μπορούσε να προχωρήσει ανενόχλητος στα σχέδια του. Και φυσικά, για άλλη μια φορά, εμάς, μας αγνόησε εντελώς.
Αυτή ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Αυτή η κατάσταση της συνεχούς υποβάθμισης, παραγκωνισμού και εντέλει απαξίωσης της Δημοτικής Κοινότητας και εμού του ιδίου, ως Προέδρου της, έφτασε στο τέλος της. Δεν πάει άλλο.
Σας κάλεσα σήμερα εδώ για να σας ανακοινώσω την ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ μου από τον δημοτικό συνδυασμό «Πρωτοβουλία Πολιτών» και την πλειοψηφούσα παράταξη υπό τον κ. Τσαβαρή. Από σήμερα δηλώνω ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ κοινοτικός σύμβουλος και θα παραμείνω στη θέση του Προέδρου της Δημοτικής Κοινότητας Αιαντείου, μέχρι το τέλος του χρόνου, όπως ο νόμος ορίζει.
Στην συνέχεια, θα παραμείνω ανεξάρτητος κοινοτικός σύμβουλος, μέχρι τις επόμενες δημοτικές εκλογές.
Δεν σας κρύβω, ότι βασανίστηκα πολύ για να πάρω αυτή την απόφαση.
Όπως ασφαλώς ξέρετε, ήμουν ένας από τους πρωτεργάτες του συνδυασμού και της εκλογής του κ. Τσαβαρή στο δημαρχιακό θώκο. Στο πρόσωπο του, είχα δει έναν άνθρωπο με όραμα για το νησί και αποφασισμένο να φέρει ένα νέο ήθος στα δημοτικά πράγματα. Κυρίως είχα πεισθεί από την κατάρτισή του αλλά και την τυπικότητα που είχε δείξει στο παρελθόν.
Όπως, επίσης ξέρετε, το 2010, είχα θέσει υποψηφιότητα για Δημοτικός Σύμβουλος. ‘Όμως μετά από τις επίμονες παρακλήσεις του κ. Τσαβαρή για να ενισχυθεί ο συνδυασμός στο Αιάντειο, αλλά και μετά από τις υποσχέσεις του ότι θα παραμείνω για όλη την τετραετία
Πρόεδρος της Δημοτικής Κοινότητας, απέσυρα την υποψηφιότητα μου από τον κεντρικό Δήμο και έθεσα υποψηφιότητα για κοινοτικός σύμβουλος στο Αιάντειο, σκεπτόμενος ότι τελικά θα μπορέσω να προσφέρω περισσότερα στον τόπο μου από την Δημοτική Κοινότητα παρά από το Δημοτικό Συμβούλιο.
Πίστευα πως με τον τρόπο αυτό, θα καταφέρω να αναβαθμίσω την παραμελημένη περιοχή του Αιαντείου, που τόσο υποβαθμίστηκε μετά την Καποδιστριακή συνένωση με τον Δήμο Σαλαμίνας, αλλά και επιπλέον αγνοήθηκε συστηματικά ως περιοχή από τις προηγούμενες Δημοτικές Αρχές. Σε απόδειξη των παραπάνω, σας θυμίζω ότι όλα τα προηγούμενα προεδρεία της Κοινότητας Αιαντείου, εξαναγκάστηκαν σε παραιτήσεις.
Για την ιστορία, οι υποσχέσεις για την παραμονή μου επί τετραετία στην θέση του Προέδρου, δόθηκαν από τον κ. Τσαβαρή, ενώπιον μαρτύρων, που αν χρειαστεί στην συνέχεια, θα τους αποκαλύψω. Τα ίδια είχε υποσχεθεί και στον Κοινοτικό Σύμβουλο κ. Γιώργο Μητρόπουλο, που δεν πείστηκε τότε, και παρέμεινε απλός Σύμβουλος.
Η ανεξαρτητοποίηση μου είναι το αποτέλεσμα της πλήρους απαξίωσης της Δημοτικής Κοινότητας και εμού του ιδίου, από τις μεθοδευμένες ενέργειες του ίδιου του κ. Τσαβαρή και μιας αυλής πραιτοριανών που έχει σχηματίσει γύρω του, οι οποίοι από κοινού προσπάθησαν και πέτυχαν, να εγκαταστήσουν έναν εξωθεσμικό «Αιαντειάρχη» και μια ομάδα τραμπούκων, που καθημερινά και συστηματικά, υπονόμευσαν τόσο το κύρος του Προέδρου της Κοινότητας, όσο και το κύρος του Κοινοτικού Συμβουλίου, με προφανές όφελος τις πελατειακές σχέσεις που έχουν αναπτύξει με ορισμένες περιοχές του Αιαντείου, εις βάρος άλλων, και με ακόμα προφανέστερο όφελος, την άγρα ψήφων.
Είναι σε όλους σας γνωστές οι συμπεριφορές της ομάδας Δερτούζου, του ίδιου του αρχολίπαρου και των πραιτοριανών, στα Κοινοτικά Συμβούλια. Εκτός από τα υβρεολόγια που απεύθυναν σε μένα, προσπάθησαν επανειλημμένα με φωνασκίες και τραμπουκισμούς να περάσουν την δική τους θέση καπελώνοντας το συμβούλιο, η σε άλλες περιπτώσεις να διακόψουν την συνεδρίαση με ανεπίτρεπτες και αναιδέστατες συμπεριφορές, προκειμένου να μην ληφθούν αποφάσεις που δεν ήταν αρεστές στους ίδιους ή στον εντολέα τους. Και όλα αυτά με την ανοχή του κ. Τσαβαρή, αν όχι με τις ευλογίες του, διότι ουδέποτε παρενέβη για να επαναφέρει στην τάξη τον κ. Δερτούζο και τους περί αυτόν, ως όφειλε.
Να σημειωθεί εδώ, ότι και άλλοι Δημοτικοί Σύμβουλοι της πλειοψηφίας και της μειοψηφίας, παρέστησαν πολλές φορές στα Κοινοτικά Συμβούλια. Με την σωστή και κόσμια παρουσία τους και κυρίως σεβόμενοι τους κανόνες της συνεδρίασης, βοήθησαν το έργο του Συμβουλίου εκφράζοντας τη θέση τους στο τρέχον θέμα. Μια ματιά στα πρακτικά των συνεδριάσεων, ιδιαίτερα του 2012,θα σας διαφωτίσει πλήρως.
Θα ήθελα στο σημείο αυτό, να τονίσω τους λόγους που άργησα τόσο να πάρω αυτή την απόφαση, μιας και το νέο ήθος του κ. Τσαβαρή αλλά και οι ιδιαίτεροι τρόποι που επέλεξε για να διοικήσει τον τόπο, διαφάνηκαν από πολύ νωρίς.
Προτίμησα να παραμείνω στη θέση μου, δίνοντας τη «μάχη» από μέσα, και προσπαθώντας καθημερινά να πετύχω την αναβάθμιση της Δημοτικής Κοινότητας και της περιοχής του Αιαντείου κατ΄επέκταση, όπως ακριβώς είχαμε προεκλογικά υποσχεθεί στους κατοίκους του Αιαντείου που μας τίμησαν με την ψήφο τους.
Άλλωστε το Αιάντειο είναι ο τόπος μου. Εδώ γεννήθηκα, εδώ ζω και εδώ εργάζομαι καθημερινά.
Προτίμησα να παραμείνω μέχρι σήμερα, στην παράταξη του κ. Τσαβαρή και στην θέση του προέδρου της Κοινότητας, τιμώντας τις συμφωνίες που είχαμε κάνει, πιστεύοντας ότι πάνω απ΄όλα προέχει το καλό του τόπου.
Πίστευα και πιστεύω, ότι μια θορυβώδης παραίτηση, μόνο κακές υπηρεσίες θα προσέφερε.
Αλλά φευ! Ο κ. Τσαβαρής απεδείχθη τελικά άφιλος, επιλήσμων, αναξιόπιστος, αγνώμων, συκοφάντης, αμετροεπής και διπρόσωπος, ως άλλος Ιανός. Πέρα από τις πολιτικές συμφωνίες που είχαμε κάνει και τις αθέτησε μία προς μία, καταπάτησε και τον ιερό θεσμό της φιλίας, λοιδορώντας με συστηματικά και υπονομεύοντας όχι μόνο το θεσμικό μου ρόλο αλλά και μένα τον ίδιο, προσωπικά. Μάλλον ξέχασε ποιος αγωνίστηκε και ποιος «έτρεξε» για να κάθεται σήμερα στην καρέκλα του Δημάρχου. Μάλλον θα ξέχασε και ποιός «οικοδόμησε» τις συμφωνίες με σημερινά στελέχη της παράταξης του, που όταν σχηματιζόταν ο συνδυασμός, πριν τις εκλογές, στέκονταν διστακτικά και επιφυλακτικά απέναντί του, έως ότου τους πείσω να προσχωρήσουν.
Επιπλέον απεδείχθη οπαδός της θεωρίας του Γκαίμπελς που λέει «ρίξε λάσπη στον ανεμιστήρα, όλο και κάπου θα κολλήσει». Ο κ. Τσαβαρής προσπάθησε πολλές φορές να σπιλώσει την τιμή και την υπόληψή μου κατηγορώντας με άλλοτε σαν εγκάθετο άλλων δημοτικών παρατάξεων, άλλοτε σαν ανίκανο να διατηρήσω την ποιότητα (!!!) των Κοινοτικών Συμβουλίων, άλλοτε σαν τουρίστα, και άλλοτε λοιδορώντας τους συνεργάτες μου, αλλά του διέφυγε το αυτονόητο. Η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται, παρά μόνο ως φάρσα. Και ο κ. Τσαβαρής, στην αγωνιώδη προσπάθεια του να επιβάλλει τα προσωπικά του σχέδια, αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις τους στο νησί, λησμόνησε την τύχη όσων φέρονται και διοικούν με αυτό τον αυταρχικό τρόπο.
Και μην βιαστείτε να συμπεράνετε ότι είναι η προσωπική πικρία που με ώθησε στην απόφαση της αποχώρησης. Κάθε άλλο. Δεν είχα, ούτε έχω προσωπικές φιλοδοξίες. Ένα λιθαράκι στον τόπο μου, αυτό τον ξεχασμένο τόπο, ήθελα και θέλω να βάλω. Με σωστές και πάνω απ΄όλα με ΝΟΜΙΜΕΣ διαδικασίες.
Ο κ. Τσαβαρής επέλεξε να διοικήσει το Δήμο, με αυλικούς, ρουφιάνους και πραιτοριανούς. Με μια δική του μέθοδο, που παραπέμπει στις ίντριγκες, τις δολοπλοκίες και την καμαρίλα του Βυζαντίου. Προσπάθησα επανειλημμένα, τόσο στα προσυμβούλια της παράταξης, όσο και στα Δημοτικά Συμβούλια να επαναφέρω τα πράγματα στη θέση τους. Προσπάθησα, για το καλό του τόπου, να θυμίσω στον κ. Τσαβαρή, και τους περί αυτόν, από πού ξεκινήσαμε και που έχουμε φτάσει. Βλέπετε έχω ενεργή ανάμιξη στα κοινά από το 1994. Και πάντα είμαι υπέρ των δημοκρατικών διαδικασιών, δηλαδή του διαλόγου και της σύνθεσης απόψεων, και όχι υπέρ των αντιπαραθέσεων και των αποκλεισμών, όπως κάποιοι άλλοι.
Αλλά ο κ. Τσαβαρής, λησμονώντας τόσο τις θεσμικές του υποχρεώσεις , το να ακούει δηλαδή όλους, όσο και το νόμο - πλαίσιο που διέπει την τοπική αυτοδιοίκηση, προτίμησε την αυτοκρατορική οδό. Προτίμησε τον ρόλο του άνακτος από εκείνον του δημοκρατικά, όσο και νόμιμα, συμπεριφερόμενου Δημάρχου, όλων των Σαλαμινίων. Όσο για τον σεβασμό του απέναντι στο νόμο, ο κ. Τσαβαρής τον εκφράζει συχνά, όπως αρέσκεται, όπου βρεθεί, να επαναλαμβάνει ότι «ο Καλλικράτης είναι ένα άδειο πουκάμισο».
Είναι γνωστά, άλλωστε θα τα έχετε παρατηρήσει όλοι, τα νοήματά του στον κ. Κόγια, για να μη μου δώσει το λόγο στα Δημοτικά Συμβούλια. Όχι μόνο σε μένα αλλά και σε άλλους Κοινοτικούς Συμβούλους του Αιαντείου. Δεν έγινε ούτε μία, ούτε δύο φορές. Και έγιναν εξίσου γνωστές, οι εμπαθείς μεθοδεύσεις του ώστε να καταφέρει να καταστήσει στο τέλος εμένα αναξιόπιστο προκειμένου να ικανοποιεί τις επιθυμίες των αυλικών του.
Αλλά το έξυπνο πουλί από τη μύτη πιάνεται. Έτσι λέει ο λαός. Και ο κ. Τσαβαρής, ο μη Σαλαμίνιος κ. Τσαβαρής, που τυφλωθήκαμε και πιστέψαμε ότι ένας οικιστής θα καταφέρει να τακτοποιήσει τα του οίκου μας, «πιάστηκε από την μύτη», όταν δήλωσε ευθαρσώς και μεγαλόφωνα ότι παρανομεί συστηματικά κάνοντας έργα χωρίς μελέτες και θέτοντας σε λειτουργία παράνομη χωματερή (βλέπε πρακτικά συνεδρίασης συμβουλίου Δημοτ. Κοινότητας Αιαντείου 13/06/2012).
Λυπάμαι και ζητώ συγνώμη από τους συμπολίτες μου, που μέσα από ατέλειωτες συζητήσεις τους έπεισα ότι η μόνη λύση για να μπουν σε μια τάξη τα του νησιού μας, ήταν ο ξένος κ. Τσαβαρής, που τότε, απεγνωσμένα, προσπαθούσε να μας πείσει ότι, παιδιόθεν είχε σχέσεις με την Σαλαμίνα, κατασκηνώνοντας από νωρίς στα πεύκα της Φανερωμένης, όπως λέει και στο βιογραφικό του. Διακοπές έκανε ο κ. Τσαβαρής, τότε, όπως λέει. Διακοπές κάνει και τώρα, και τον αποκαλώ ξένο, όχι από πλευράς εντοπιότητας. Μονίμως περί άλλα τυρβάζει και ουδόλως ασχολείται με τα καθημερινά, πρακτικά προβλήματα του τόπου μας, όπως η καθαριότητα, ο ηλεκτροφωτισμός, τα ουσιαστικά και αναγκαία μικροέργα, η αποπληρωμή των χρεών του Δήμου στους επαγγελματίες του νησιού και άλλα πολλά. Έχει αποξενωθεί πλήρως από την καθημερινότητα.
Ασχολείται μόνο με μεγαλοστομίες και ανακοινώσεις τεράστιων έργων που είναι αμφίβολο αν μπορούν να υλοποιηθούν εν μέσω οικονομικής κρίσης, με υπερφίαλες φιέστες που μόνο την προσωπική του προβολή προωθούν και καταχρεώνει τον ήδη υπερχρεωμένο Δήμο μας, με τους λογαριασμούς από τις δεξιώσεις, τα τραπεζώματα και τις φιλοξενίες, που έτσι κι αλλιώς μένουν, οι πιο πολλοί, απλήρωτοι. Και μοιράζει παντού ψέματα, ότι δήθεν ούτε ένα ευρώ δεν βγήκε από ταμεία του Δήμου για τα Σαλαμίνια του 2011, αλλά στην συνέχεια έφερε προς ψήφιση στο Δημοτικό Συμβούλιο λογαριασμούς αρκετών χιλιάδων ευρώ για το εν λόγω εθνικιστικό παραλήρημα. Γιατί άλλο είναι να τιμήσεις την Ναυμαχία της Σαλαμίνας και τους νεκρούς της που σήμερα «πνίγονται» στην ζώνη των ναυπηγείων και άλλο να διοργανώνεις μεταξικές φιέστες κλέους και δόξας, όταν εν μέσω οικονομικής κρίσης ο κόσμος δεν έχει να φάει ψωμί.
Λυπάμαι που υποτίμησα τους πατριώτες μου, Σαλαμίνιους πολιτευτές, πιστεύοντας ότι δεν είναι ικανοί να αναλάβουν το Δήμο και να πετύχουν όσα δεν πέτυχαν οι προηγούμενες Δημοτικές Αρχές.
Λυπάμαι και ζητώ συγνώμη που η πεποίθηση που είχα σχηματίσει τότε, ήταν τόσο λανθασμένη. Σήμερα, με την δήλωση της ανεξαρτητοποίησης μου, θέλω να διορθώσω το λάθος αυτό και να προσπαθήσω να επανορθώσω.
Πάντα υπέρ του τόπου μου, του Αιαντείου και του νησιού μας κατ΄επεκταση. Και ποτέ για ίδιον όφελος. Μακριά από εμένα οι ψηφοθηρικές και οι πελατειακές μεθοδεύσεις. Πίστευα ότι ο κ. Τσαβαρής θα ήταν ο Δήμαρχος όλων των Σαλαμινίων. Απεδείχθη δυστυχώς ότι είναι Δήμαρχος μιας παρέας αυλικών και ρουφιάνων –και όσους ενοχλεί η λέξη, να κοιτάξουν σ΄ένα λεξικό τη σημασία της-, που σκοπό μόνο έχουν την εξυπηρέτηση των μικροσυμφερόντων τους.
Τα μικρά έργα στο Αιάντειο
Από πολύ νωρίς φάνηκε το νέο ήθος που έφερε ο κ. Τσαβαρής στα δημοτικά πράγματα. Από το Μάρτιο του 2011 και ερήμην της Δημοτικής Κοινότητας, έγιναν οι πρώτες τσιμεντοστρώσεις δρόμων, χωρίς καμιά μελέτη, κανέναν προγραμματισμό και κυρίως για την εξυπηρέτηση προσωπικών αναγκών κάποιων αλεξιπτωτιστών που εξελέγησαν Δημοτικοί Σύμβουλοι. Στον περιώνυμο κ. Δερτούζο αναφέρομαι.
Ας μας εξηγήσει κάποιος γιατί η πρώτη τσιμεντόστρωση που έγινε στο Αιάντειο τον Μάρτιο του 2011, ήταν η οδός Τραμουντάνα, η οδός που οδηγεί στο σπίτι του κ. Δερτούζου και η γειτονική οδός Πυροβολείου.
Ας μας εξηγήσει κάποιος γιατί τσιμεντοστρώθηκε το φυσικό ρέμα της Κύριζας, η οδός Ευβοίας, με πρόχειρες και άτεχνες διαδικασίες, ώστε σήμερα το έργο να είναι υπό κατάρρευση, από τα νερά του χειμάρρου που σχηματίζεται όταν βρέχει.
Ας μας εξηγήσει κάποιος γιατί, ενώ υπήρχε απόλυτη ανάγκη για την άμεση κατασκευή τοιχίου αντιστήριξης στην οδό Σωτήρος, στο ύψος του νεκροταφείου του Αιαντείου, όπου η κατακρήμνιση των χωμάτων συμπαρασύρει το οδόστρωμα και δημιουργεί συνεχώς κινδύνους για τα πολλά και βαριά αυτοκίνητα που διέρχονται από εκεί, κατασκευάστηκε τοιχίο σε μια ανώνυμη οδό, στην περιοχή του Αγίου Φανουρίου, δίπλα στο γήπεδο μπάσκετ, όπου διέρχονται μερικά, μόλις, αυτοκίνητα την ημέρα. Στην οδό Σωτήρος, μετά από απόφαση του Κοινοτικού Συμβουλίου και πάμπολλα παρακάλια στον αρμόδιο αντιδήμαρχο, έγινε ένα μπάλωμα, που χρειάζεται ήδη επισκευή, ενώ στον Άγιο Φανούριο, κατασκευάστηκε τοιχίο, μήκους εκατό περίπου μέτρων, ύψους τεσσάρων μέτρων, κανονικά θεμελιωμένο και μάλιστα σε χώρο που ανήκει στην Αρχιεπισκοπή Μεγάρων.
Κοντολογίς κάνουμε έργα στα … ξένα χωράφια. Στα δικά μας … τίποτα σοβαρό. Ο λόγος είναι προφανής. Όλοι καταλαβαίνουμε.
Ας μας εξηγήσει κάποιος γιατί, από τα δεκάδες μικροέργα που έγιναν, παράνομα από πάσης πλευράς, στο Αιάντειο, τα περισσότερα από αυτά τυχαίνει να βρίσκονται στην πλευρά της Κακής Βίγλας.
Κατά καιρούς έφθαναν σε μένα πληροφορίες για όλα αυτά τα μικροέργα που γινόντουσαν στο Αιάντειο. Με μεγάλη απορία και αγανάκτηση, διαπίστωνα κάθε φορά, ότι ο θεσμικός ρόλος της Δημοτικής Κοινότητας είχε πλήρως απαξιωθεί αλλά και τα όσα επιτάσσει ο Καλλικράτειος νόμος αγνοούνταν ηθελημένα και συστηματικά.
Συχνά πυκνά, οι μπετονιέρες έκαναν την εμφάνισή τους στο Αιάντειο, άλλοτε για να τσιμεντοστρώσουν ένα δρόμο, άλλοτε για να «ρίξουν» ένα τοιχίο. Μα ποτέ οι μπετονιέρες δεν ήρθαν για να εξυπηρετήσουν τις διαπιστωμένες ανάγκες των κατοίκων με ορθολογικά και αντικειμενικά κριτήρια.
Ας μας εξηγήσει κάποιος με τι κριτήρια επελέγησαν οι δρόμοι ή τα έργα αυτά, όταν υπάρχουν, πάγια και καταγεγραμμένα, επείγοντα αιτήματα των κατοίκων στην Δημοτική Κοινότητα.
Σε καμιά περίπτωση, όχι μόνο δεν ερωτήθηκα, εγώ η το Κοινοτικό Συμβούλιο, αλλά ούτε καν ενημερώθηκα για το εκτελούμενο έργο. Κάτι άλλο επιτάσσει ο Καλικράτειος νόμος. Αρκετά είναι τα μικροέργα που έγιναν. Και το μεγάλο ερώτημα, πέρα από τα κριτήρια για την εκτέλεσή τους, είναι αν, έγιναν ποτέ μελέτες, προϋπολογισμοί, αν υπήρξε έγκριση από την Δημοτική Κοινότητα και τέλος αν παρελήφθησαν τα έργα αυτά από κάποιον υπεύθυνο, όπως ο νόμος ορίζει.
Ας μας εξηγήσει κάποιος πως αυτά τα έργα θα νομιμοποιηθούν εκ των υστέρων. Με την μέθοδο του προστίμου που συνεχίζει να πληρώνει ο Δήμος για τις αυθαιρεσίες στην πλατεία «Παύλου Μελά», της οδού Δρακατσούλας και αλλού, ή με την μέθοδο «Τσαβαρή» («για όλα είμαι υπεύθυνος εγώ»). Γιατί ο νόμος λέει άλλα. Από πότε ο κ. Τσαβαρής είναι υπεράνω του νόμου; Από πότε ένας Δήμαρχος παρανομεί επανειλημμένα, το δηλώνει μεγαλοφώνως και δεν ενεργεί ο αρμόδιος Εισαγγελέας τα δέοντα;
Για το αισθητικό και πολεοδομικό αίσχος της εν λόγω πλατείας, ο Δήμος πλήρωσε πρόστιμο ανέγερσης και πληρώνει κάθε χρόνο πρόστιμο διατήρησης. Ο κ. Τσαβαρής όμως, που παντού ανακαλύπτει τους υπευθύνους που θα λογοδοτήσουν (έτσι έλεγε προεκλογικά), αντί να καταγγείλει τις παράνομες πράξεις της τότε προέδρου του Αναπτυξιακού Συνδέσμου κ. Μίνας Μπούτση και να ζητήσει ευθύνες για τις βλαπτικές ενέργειες της σε βάρος του Δήμου (αυθαίρετη δόμηση, πρόστιμα και διασυρμός), της επιδαψιλεύει τιμές και ευγένειες. Και ακόμα περισσότερο, αποφάσισε ο ίδιος, να παραμείνει το ιατρείο της Δημοτικής Κοινότητας στο κτήριο της κ. Μπούτση, διατηρώντας, παρά την οικονομική κρίση, το ίδιο υψηλό ενοίκιο, και παρά την απόφαση της Κοινότητας, να συντηρηθεί το κτήριο της παλαιάς δεξαμενής του χωριού και να αξιοποιηθεί για τον σκοπό αυτό.
Για τον αναλυτικό κατάλογο των μικροέργων, για την καταπληκτική δήλωση του Αναπληρωτή Δημάρχου και Αντιδημάρχου Έργων κ. Αστράκου, ότι ούτε καν γνωρίζει που γίνονται τα έργα αυτά, αλλά και την δήλωση του κ. Τσαβαρή ότι όλα έγιναν χωρίς μελέτες, διαβάστε τα πρακτικά του συμβουλίου της Δημοτικής Κοινότητας Αιαντείου της 13/06/2012.
Θα σταθώ ιδιαίτερα στο πιο μεγάλο έργο που έγινε μέχρι τώρα στο Αιάντειο. Αναφέρομαι στο τείχος του αίσχους που κατασκευάστηκε στην παραλία της Κακής Βίγλας. Τα, από χρόνια ετοιμόρροπα, κάγκελα αντικαταστάθηκαν από μια πέτρινη μάντρα που έκοψε κάθε οπτική επικοινωνία με την θάλασσα. Και επιπλέον κόστισε πολλά περισσότερα χρήματα. Με ποια αρχιτεκτονική μελέτη, άραγε, κατασκευάστηκε το έκτρωμα αυτό πάνω στον αιγιαλό. Με ποια άδεια της Πολεοδομίας και της Κτηματικής Εταιρείας του Δημοσίου, άραγε, έγινε ένα τόσο μεγάλο έργο. Και σε τελευταία ανάλυση πότε άραγε ζητήθηκε η γνώμη της Δημοτικής Κοινότητας Αιαντείου για μια τοπική παρέμβαση, τόσο μεγάλης κλίμακας.
Ας βρει κάποιος αρμόδιος τις απαντήσεις σε όλα αυτά, ώστε να μάθουμε και εμείς αν η δημοτική διοίκηση ασκείται με βάση το νόμο ή με βάση τον πολιτικό αμοραλισμό.
Και κάτι τελευταίο για τα πάσης φύσεως έργα. Tώρα τελευταία, στην δεξιά πλευρά της Κακής Βίγλας και μέσα σε πευκόφυτη περιοχή, «φύτρωσε» ένα εκκλησάκι, αγνώστου, τουλάχιστον σε μένα, ιδιοκτήτου. Η, υπαγόμενη στον Δήμο πλέον, φοβερή και τρομερή Πολεοδομία κινήθηκε άραγε, για την νομιμότητα της δόμησης; Το επίσης πανίσχυρο -με το πλέγμα των νόμων- Δασαρχείο, επενέβη άραγε για την κοπή των πεύκων; Πολύ θα ήθελα κάποιος αρμόδιος να μας ενημερώσει, τουλάχιστον για τα θέματα της νομιμότητας των ενεργειών αυτών.
Τα μεγάλα έργα στο Αιάντειο
Ας μας εξηγήσει κάποιος γιατί προωθήθηκε (είτε γιατί δεν ηγέρθησαν αντιρρήσεις) ένα έργο πολλών εκατομμυρίων ευρώ που εξυπηρετεί λιγοστούς κατοίκους και παραθεριστές των Κανακίων -αναφέρομαι στην διάνοιξη της οδού «Αιάντειο - Άγιος Νικόλαος - Κανάκια»- που εντέχνως χαρακτηρίστηκε περιφερειακή οδός, όταν πρόκειται για το σκοπό αυτό να κοπούν εκατοντάδες πεύκα και να γίνει σοβαρότατη καταστροφή στο δασικό περιβάλλον, και επιπλέον χωρίς να υπάρξει στην εν λόγω μελέτη του έργου καμιά πρόνοια για μόνιμα μέτρα πυροπροστασίας του ορεινού όγκου, καθώς μάλιστα οι ίδιοι οι κάτοικοι των Κανακίων δήλωσαν ότι δεν επιθυμούν να υλοποιηθεί ένα τέτοιο έργο.
Ας ερευνήσει κάποιος αρμόδιος, πως, η πάγια και δημοσίως εκπεφρασμένη θέση του Δασαρχείου Πειραιά, δια στόματος αρμοδίου και εξουσιοδοτημένου γι΄αυτό υπαλλήλου, ότι «δεν θα επιτρέψουμε να κοπεί ούτε ένα πεύκο», άλλαξε και στην συνέχεια δόθηκε έγκριση στην μελλούμενη καταστροφή του δάσους.
Ας μας εξηγήσει κάποιος γιατί δεν επιλέχθηκε προς διάνοιξη και βελτίωση, η «σκοτώστρα» λεωφόρος Περιστερίων, που ήδη έχει «πάρει» ανθρώπινες ζωές και εξυπηρετεί χιλιάδες κατοίκους, παραθεριστές και επισκέπτες τους θερινούς μήνες, κάθε χρόνο.
Ας μας εξηγήσει κάποιος, γιατί δεν επιλέχθηκε προς διάνοιξη και βελτίωση η ορεινή οδός Σατερλί - Αγίου Νικολάου, που σήμερα ούτε με όχημα ειδικών χρήσεων δεν είναι βατή. Η συγκεκριμένη οδός είναι απαραίτητη για την προσπέλαση του δασικού όγκου σε περίπτωση φωτιάς αλλά και εξίσου απαραίτητη σαν οδός διαφυγής των κατοίκων από το
Σατερλί σε περίπτωση που απειληθεί ο οικισμός από δασική πυρκαγιά. Η άλλη οδός διαφυγής από το Σατερλί είναι η … κολύμβηση.
Να σας θυμίσω εδώ, ότι εκτός από τις πράξεις, είναι και οι παραλείψεις βλαπτικές για τα συμφέροντα του Δήμου και των πολιτών.
Και αν ακόμα, τα έργα αυτά αποφασίστηκαν σε επίπεδο Περιφέρειας, όπως αυτάρεσκα δήλωνε προ καιρού ο αντιπεριφερειάρχης κ. Αθανασιάδης, που σημειωτέον αρνήθηκε οποιονδήποτε διάλογο μαζί μας, παραπέμποντας μας να μιλήσουμε με τον Δήμαρχο όπως είπε, πότε ζητήθηκε η σύμφωνη γνώμη της Δημοτικής Κοινότητας και της τοπικής κοινωνίας για μια τόσο μεγάλη παρέμβαση στην περιοχή.
Οι άνθρωποι και ο εξοπλισμός
Από τις αρχές του 2011, που εκλέχθηκα Πρόεδρος της Δημοτικής Κοινότητας Αιαντείου, ζητούσα συνεχώς, επίμονα και φορτικά, από τον κ. Τσαβαρή να διαθέσει στην Δημοτική Κοινότητα ανθρώπινο δυναμικό και εξοπλισμό για την εξυπηρέτηση των διαπιστωμένων και καταγεγραμμένων αναγκών των κατοίκων του Αιαντείου, που καθημερινά ερχόντουσαν στα γραφεία της Κοινότητας παραπονούμενοι.
Σας θυμίζω εδώ, ότι η Κοινότητα Αιαντείου είναι εδαφικά το 44,6% του νησιού, με απομακρυσμένες περιοχές, με δύσβατους δρόμους, με υπερήλικες μόνιμους κατοίκους και εντέλει με πλήθος προβλημάτων , που ο ίδιος ο κ. Τσαβαρής, στην προεκλογική του ομιλία, τον Οκτώβριο του 2010, στο Αιάντειο, υποσχέθηκε ότι θα λύσει, αναβαθμίζοντας τον ρόλο και τις δυνατότητες της Δημοτικής Κοινότητας.
Οι απαντήσεις που έπαιρνα στα αιτήματα μου για ανθρώπους και εξοπλισμό, ήταν πως δεν υπάρχουν και να περιμένω. Κάποια στιγμή, θύμισα στον κ. Τσαβαρή, ότι οι Δημοτικές Κοινότητες Αμπελακίων και Σεληνίων, «κληρονόμησαν» τους ανθρώπους και τον πλεονασματικό εξοπλισμό του πρώην Δήμου Αμπελακίων. Του ζήτησα λοιπόν να διαθέσει από εκεί εξοπλισμό, για μία μέρα την εβδομάδα, ώστε να επιτελείται πιο ολοκληρωμένα το έργο της καθαριότητας, που ακόμα και σήμερα γίνεται τακτικά μόνο στους κεντρικούς δρόμους.
Και πάλι εισέπραξα την άρνηση του κ. Τσαβαρή. Επί λέξει μου απάντησε «να ‘ξερες τι ζητάς τώρα…». Το αποτέλεσμα είναι ότι ο κ. Τσαβαρής με την στάση του χώρισε το νησί σε περιοχές πρώτης και … εσχάτης κατηγορίας. Το 44,6% του νησιού το Αιάντειο, είχε και έχει ελλιπή καθαριότητα, ενώ το 15,6% του νησιού (Αμπελάκια και Σελήνια) λάμπουν κυριολεκτικά αφού εκεί ο κ. Τσαβαρής παρέχει επάρκεια προσωπικού και πλεόνασμα εξοπλισμού.
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Την ίδια περίοδο που ζητήσαμε ανθρώπους για την εκτέλεση της καθαριότητας από τον κ. Τσαβαρή και μας έλεγε «δεν έχω», κάποιοι εργαζόμενοι του Δήμου, έκαναν καλλωπισμό στα Αμπελάκια, φρεσκάροντας με χρώμα, τα ρείθρα των πεζοδρομίων, γύρω από το κατηργημένο
Δημαρχείο. Αλλά εκεί βλέπετε, είναι περιοχή πρώτης κατηγορίας και πάντα προηγείται.
Και μια πικρόχολη παρατήρηση. Είναι τυχαίο ότι τα αυτοκίνητα του πρώην Δήμου Αμπελακίων, φέρουν ακόμα τα διακριτικά του πρώην Δήμου και όχι του νέου Δήμου Σαλαμίνας, όπου ανήκουν –τουλάχιστον θεωρητικά- πλέον;
Και τα χειρότερα. Προ ημερών πληροφορήθηκα, πως αρμόδιος για την καθαριότητα και τον ηλεκτροφωτισμό της Κακής Βίγλας είναι ο Αντιδήμαρχος Αμπελακίων κ. Παπαθεοχάρης. Υπάρχει προφορική οδηγία προς τους κατοίκους της περιοχής να υποβάλλουν σε αυτόν τα αιτήματά τους, για τα θέματα αυτά. Αναρωτιέμαι αν άλλαξαν τα διοικητικά όρια της Δημοτικής Κοινότητας Αιαντείου, ή απλώς «ξεσάλωσαν» εντελώς οι αυλικοί και ομοτράπεζοι του κ. Τσαβαρή, χάνοντας κάθε έλεγχο των πράξεων τους.
Επιπλέον, έφτασε στα αυτιά μου πως από τη νέα χρονιά, που θα αναλάβει Πρόεδρος η κ. Τσενόγλου, βάσει του νόμου που κατάργησε την δημοκρατική διαδικασία εκλογής προέδρου Κοινότητας, ο κ. Τσαβαρής δεσμεύθηκε πως θα παρέχει ανθρώπινο δυναμικό και εξοπλισμό, για την καθαριότητα στο Αιάντειο. Αυτή είναι η χρηστή διοίκηση. Τα συμπεράσματα δικά σας.
Το κτηριακό
Ένα άλλο θέμα που επεδίωξα να λύσω, ευθύς μόλις ανέλαβα την Προεδρία της Κοινότητας, ήταν το κτηριακό. Όπως γνωρίζετε η Κοινότητα Αιαντείου είναι διάσπαρτη σε πολλά και μερικά ακατάλληλα κτήρια, με αποτέλεσμα να δαπανώνται χιλιάδες ευρώ κάθε μήνα αφενός και να μην εξυπηρετούνται σωστά οι ανάγκες της Κοινότητας και των πολιτών αφετέρου.
Σκοπός μου ήταν να συντηρήσω το παλιό δημοτικό σχολείο, στην πλατεία Αιαντείου, για να μεταφερθούν εκεί τα γραφεία της Κοινότητας ώστε να αποκτήσει ξανά ζωή η πλατεία, αλλά και να συγκεντρώσω σε ένα άλλο ενιαίο χώρο, όλες τις άλλες υπηρεσίες της κοινότητας (ιατρείο, ΚΑΠΗ, νηπιαγωγείο, αποθήκες, γυμναστήριο κλπ.) προκειμένου να διαπραγματευτούμε και να πετύχουμε χαμηλότερο, συνολικά, ενοίκιο.
Για το θέμα του σχολείου, εκδηλώθηκε η διπροσωπία στο μεγαλείο της. Την ώρα που σε μένα, ο κ. Τσαβαρής ανέφερε ότι το κτήριο έχει στατικά προβλήματα και είναι επικίνδυνο, την ίδια ακριβώς ώρα το «έταζε» στον αρχαιολόγο κ. Λώλο για να το κάνει Μουσείο.
Όσο για την πρόταση της συγκέντρωσης των υπηρεσιών της Κοινότητας σε ένα κατάλληλο χώρο, ο οποίος βρέθηκε και θα κόστιζε τα μισά περίπου χρήματα από τα ενοίκια των διάσπαρτων μισθωμάτων, το θέμα σκόνταψε στην άρνηση του κ. Τσαβαρή που με θολές και ασαφείς δικαιολογίες περί συμβατικών και μη υποχρεώσεων προσπάθησε να με πείσει ότι δεν γίνεται τίποτα. Ο κ. Τσαβαρής αντί να νοικοκυρεύει τον υπερχρεωμένο Δήμο, κάνει … πολιτική. Αν αυτή η συμπεριφορά δεν είναι βλαπτική για τα συμφέροντα του Δήμου, τότε ποια είναι;
Στα κτηριακά, με την ευρεία έννοια, εντάσσεται και το οξύτατο πρόβλημα των υπερκορεσμένων νεκροταφείων της περιοχής μας και ειδικά του Αιαντείου. Οι ταφικές ανάγκες, κατά μέσο όρο είναι, δυστυχώς, πενήντα θέσεις το χρόνο. Παρά την απόφασή της Δημοτικής Κοινότητας, αλλά και τις πραγματικές πιεστικές ανάγκες, να ξεκινήσουν οι διαδικασίες, για να δημιουργηθεί νέο νεκροταφείο, σε ιδιόκτητη δημοτική έκταση 250 στρεμμάτων, στην περιοχή της Δρακατσούλας, ο κ. Τσαβαρής, έφερε το θέμα στο Δημοτικό Συμβούλιο που ψήφισε επί της αναγκαιότητας του αιτήματος μας και πέραν τούτο ουδέν.
Οι αποφάσεις, οι καταγγελίες και ο απολογισμός του 2011.
Κατά την διάρκεια του 2011, η δημοτική Κοινότητα Αιαντείου πήρε πάνω από εκατό αποφάσεις για μείζονα και ελάσσονα θέματα της περιοχής. Επειδή οι αποφάσεις αυτές παρέμειναν ανεκτέλεστες, γενικώς στα αζήτητα και ουδεμίας απαντήσεως έτυχαν, ακόμα και όσες προωθήθηκαν υποχρεωτικά, στην συνεδρίαση του συμβουλίου της Δημοτικής Κοινότητας, της 8ης /02/2012, συντάχθηκε ένα κείμενο και πάρθηκε ομόφωνα η απόφαση να σταλεί η αναφορά στον Δήμο εν είδη διαμαρτυρίας και προειδοποίησης.
Αναλυτικά θα διαβάσετε το κείμενο αυτό, στα πρακτικά του Κοινοτικού Συμβουλίου (απόφαση Νο 14/2012)
Της απόφασης αυτής είχε προηγηθεί η … ανακάλυψη για το πώς ο κ. Τσαβαρής αντιλαμβάνεται τις επιταγές του Καλλικράτειου νόμου. Πιο συγκεκριμένα, αποκαλύφθηκε εκείνες τις μέρες, ότι είχε συστήσει άτυπη επιτροπή από την Γενική Γραμματέα του Δήμου κ. Καραγιάννη και τον, άκουσον-άκουσον, ιδιώτη ειδικό σύμβουλο κ. Νίκο Ευθυμίου, οι οποίοι παρελάμβαναν τις αποφάσεις των Δημοτικών Κοινοτήτων και αποφάσιζαν εκείνοι, (με ποια κριτήρια άραγε;), ποιές θα προωθήσουν και πώς, διότι ο ίδιος φαίνεται δεν είχε καιρό να ασχοληθεί.
Και η μεν κ. Καραγιάννη δήλωσε ότι θα ασκούσε καθαρά διεκπεραιωτικό ρόλο και τίποτα παραπάνω. Αλλά ο ιδιώτης κ. Ευθυμίου, με ποια λογική και ποιο δικαίωμα λογόκρινε τις αποφάσεις των αιρετών και των θεσμικών οργάνων και αποφάσιζε τι θα γίνει με αυτές; Δεν γνωρίζω τι έγινε με τις αποφάσεις άλλων Κοινοτήτων του νησιού, αλλά οι αποφάσεις του Αιαντείου πήγαν όλες στα σκουπίδια, γιατί ο ιδιώτης ειδικός σύμβουλος θεώρησε ότι μπορεί να ασκήσει μικροπολιτική και το έκανε.
Πέραν τούτου, οι αποφάσεις αυτές δεν έφθασαν ποτέ -πλην ελαχίστων- στα αρμόδια και εντεταλμένα όργανα του Δήμου, (δηλαδή του Δημοτικού Συμβουλίου, της Οικονομικής Επιτροπής και της Επιτροπής Ποιότητας Ζωής, όπως ρητά ο νόμος ορίζει), πολύ δε περισσότερο στα χέρια του κ. Τσαβαρή, που στις αρχές του 2012, αποκάλεσε εμένα και το Κοινοτικό Συμβούλιο «τουρίστες» επειδή νόμιζε ότι δεν είχαμε παραγωγή αποφάσεων. Έτσι αντιλαμβάνεται την χρηστή διοίκηση ο κ. Τσαβαρής. Με ιδιώτες, άτυπους και ειδικούς συμβούλους. Και παρά τα όσα ρητά προβλέπει το άρθρο 87 του Καλλικράτειου νόμου, ΟΥΤΕ ΜΙΑ από αυτές τις αποφάσεις δεν έτυχε απαντήσεως, έστω και αρνητικής. Αν αυτά δεν είναι παρανομίες που θέλουν δικανική διερεύνηση, τότε τι είναι; Το νέο ήθος της Δημοτικής Αρχής;
Η «εντολή Δημάρχου»
Η αιτιολογία «εντολή δημάρχου» είναι η νέα καραμέλα που χρησιμοποιείται κατά κόρον , σε οτιδήποτε συμβαίνει στο Αιάντειο, από το πιο μικρό ως το πιο μεγάλο. Άραγε ο κ. Τσαβαρής είναι ενήμερος για τις εντολές που φέρεται να έχει δώσει; Και αφού όλα λύνονται με την «εντολή Δημάρχου», προς τι η ύπαρξη και η λειτουργία της Δημοτικής Κοινότητας;
Ο Πρόεδρος και το Συμβούλιο της Δημοτικής Κοινότητας Αιαντείου, περιορίστηκαν με τον τρόπο αυτό σε ένα ρόλο που τίποτα ουσιαστικό δεν έχει να προσφέρει στην προσπάθεια αλλαγής, βελτίωσης και αναβάθμισης των Κοινοτικών πραγμάτων που υποσχεθήκαμε στον κόσμο του Αιαντείου, και όχι μόνο.
Σας επισημαίνω, ότι σύμφωνα με τον νόμο 3852/2010 (τον Καλλικράτειο), άρθρα 79 έως 91, αλλά και την εγκύκλιο του ΥΠΕΣ Νο 49, με αρ. πρωτ. 74572 από 29/12/2010, οι αρμοδιότητες, τα καθήκοντα, και οι υποχρεώσεις τόσο του Προέδρου, όσο και του Συμβουλίου της Δημοτικής Κοινότητας είναι επακριβώς καθορισμένα.
Παρά τον ακριβή καθορισμό τους, κάποιοι πολιτικοί αμοραλιστές, σε ρόλους πραιτοριανών και ρουφιάνων, προσπαθούν με κάθε τρόπο να υποτιμήσουν και να υποβαθμίσουν τον ρόλο και την σημασία των τοπικών θεσμών, αλλά και τις ανάγκες της Δημοτικής Κοινότητας Αιαντείου αποσκοπώντας σε ίδιον πολιτικό όφελος.
Δύο πολύ σημαντικά ζητήματα
Θα σταθώ μόνο σε δύο ακόμα ζητήματα, που κατά τη γνώμη μου, οι πράξεις και οι παραλείψεις του κ. Τσαβαρή δεν θίγουν μόνο το Αιάντειο και την Σαλαμίνα, αλλά και την ευρύτερη περιοχή.
Και τα δύο θέματα, έχουν να κάνουν με το περιβάλλον. Το ένα είναι η πυροπροστασία του κύριου ορεινού όγκου του Αιαντείου, του δάσους του Αγίου Νικολάου, που λογίζεται πλέον ως ο μοναδικός «πνεύμονας» πρασίνου της Αττικής, μετά την καταστροφή της Πάρνηθας, και το άλλο είναι το θέμα των υδατοκαλλιεργειών, που η χωροθέτηση τους στην νότια πλευρά του νησιού με την ΚΥΑ 31722/4-11-2011,θίγει τον οικιστικό και παραθεριστικό χαρακτήρα όχι μόνο του νησιού μας αλλά και της ευρύτερης περιοχής.
Τον Αύγουστο του 2011, συστήθηκε στο Αιάντειο η «Επιτροπή Περιβάλλοντος», υπό την προεδρία μου και μέλη, ευαισθητοποιημένους πολίτες που θα ασχολούντο με διαμόρφωση προτάσεων για τα θέματα του περιβάλλοντος. Η σύσταση της επιτροπής, έγινε δεκτή με τυμπανοκρουσίες από τον κ. Τσαβαρή.
Η πρώτη δουλειά της επιτροπής, τις αμέσως επόμενες μέρες από τη σύστασή της, ήταν να συγκαλέσει διευρυμένη σύσκεψη με θέμα την πυροπροστασία του κύριου ορεινού όγκου του Αιαντείου (το δάσος του Αγίου Νικολάου - Κανακίων), με την συμμετοχή όλων των αρμοδίων φορέων, ώστε να συγκεντρωθούν οι προτάσεις τους και να υποβληθούν προς χρηματοδότηση στο πρόγραμμα «Αλέξανδρος Μπαλτατζής (Μέτρο 226 - Δράση 1)» που
έτρεχε τότε, με σχετικό αντικείμενο. Στην σύσκεψη αυτή μάλιστα, προήδρευσε, ο ίδιος ο κ. Τσαβαρής.
Οι προτάσεις που συγκεντρώθηκαν είχαν απλό, πρακτικό και άμεσα εφαρμόσιμο χαρακτήρα. Κυρίως ήταν προτάσεις χαμηλού προϋπολογισμού, για το λόγο ότι προτιμήσαμε να προτείνουμε απλά πράματα, χειροπιαστά, εφικτά και άμεσα υλοποιήσιμα, αντί να ζητάμε χρηματοδότηση για τον ουρανό με τ’ άστρα.
Οι προτάσεις αυτές, στην συνέχεια διαβιβάστηκαν στον Δήμο, στην Διεύθυνση Περιβάλλοντος, ώστε να καταρτιστεί η τελική πρόταση προς υποβολή στο πρόγραμμα «Αλέξανδρος Μπαλτατζής». Λίγο αργότερα μάθαμε ότι, αντί οι προτάσεις αυτές να προωθηθούν, απλώς αγνοήθηκαν και στο εν λόγω πρόγραμμα υποβλήθηκε μια άλλη πρόταση για την «εγκατάσταση ηλεκτρονικών συστημάτων με προγνωστικά μοντέλα εξέλιξης της δασικής πυρκαγιάς με κάμερες, για επιτήρηση του ορεινού όγκου μέσω ίντερνετ» και διάφορα άλλα … «διαστημικά» συστήματα, κόστους πάνω από ένα εκατομμύριο ευρώ και κατά την γνώμη μου αμφίβολης αποτελεσματικότητας.
Δύο παρατηρήσεις έχω εδώ. Αν ξεσπάσει φωτιά στον ορεινό όγκο, ίσως οι κάμερες και τα ηλεκτρονικά συστήματα να την εντοπίσουν αμέσως. Από ποιο δρόμο όμως ή από ποια περάσματα θα φτάσουν στο πύρινο μέτωπο οι δυνάμεις δασοπυρόσβεσης, όταν οι δασικοί δρόμοι και τα περάσματα είναι σχεδόν ή και εντελώς άβατα από τα νεροφαγώματα των χειμωνιάτικων καταιγίδων;
Από πού θα πάρουν νερό τα πυροσβεστικά οχήματα, όταν σε όλο το δάσος υπάρχουν μόλις τέσσερεις πυροσβεστικοί κρουνοί και αυτοί έχουν διαφορετική διάμετρο στομίου από αυτή των σωλήνων της Πυροσβεστικής και επιπλέον βρίσκονται όλοι επί της ασφάλτινης οδού, λίγο πριν τα Κανάκια;
Είναι πρόδηλο ότι, οι άνθρωποι της εταιρείας συμβούλων που προσελήφθη από τον κ. Τσαβαρή για την σύνταξη της πρότασης που υποβλήθηκε τελικά στο πρόγραμμα «Αλέξανδρος Μπαλτατζής» και πληρώθηκαν με μερικές χιλιάδες ευρώ, μπορεί μεν να έχουν δύο επιστημονικά πτυχία ο καθένας, αλλά δεν έχουν βρεθεί ποτέ σε πύρινο μέτωπο, ούτε μπήκαν στον κόπο να επισκεφθούν επισταμένως τον κύριο ορεινό όγκο του Αιαντείου και να κατανοήσουν επιτόπου τις γεωμορφικές ιδιαιτερότητες της περιοχής και τις δυσκολίες που παρουσιάζει το έργο της πυρόσβεσης στο συμπαγές δασικό μόρφωμα του Αγίου Νικολάου.
Ιδιαιτερότητες, που όσοι μετείχαν στην συγκρότηση των προτάσεων της «Επιτροπής Περιβάλλοντος», γνωρίζουν πολύ καλά, από πρώτο χέρι, είτε εκ της ιδιότητος τους είτε εκ της ενασχόλησης τους με το δασικό περιβάλλον. Αλλά οι αρμόδιοι, οι ειδικοί, οι γνώστες εντέλει, ενεγράφησαν στα παλαιότερα των υποδημάτων του κ. Τσαβαρή που προτίμησε για άλλη μια φορά τις μεγαλοστομίες και τους φανφαρονισμούς, από την απτή και εφικτή αντιμετώπιση αυτού του σοβαρού προβλήματος.
Και κάτι ακόμα. Οι προτάσεις αυτές, για την πυροπροστασία, έφτασαν στον Δήμο, πρώτη φορά, στις αρχές Σεπτεμβρίου του 2011. Και φυσικά αγνοήθηκαν πλήρως. Οι ίδιες προτάσεις, στην συνέχεια, με απόφαση του Κοινοτικού Συμβουλίου και στάλθηκαν στον
Δήμο, τον Φεβρουάριο του 2012, δεύτερη φορά, για έγκριση από το Δημοτικό Συμβούλιο, προς υλοποίηση. Και φυσικά κατέληξαν ξανά στα σκουπίδια. Μόλις στις 27 Ιουνίου 2012, και μεσούσης πλέον της θερμοπυρικής περιόδου, ο κ. Τσαβαρής αποφάσισε να δημοπρατήσει το έργο του καθαρισμού της παρόδιας βλάστησης, κάτι που έγινε υποτυπωδώς, λόγω της μεγάλου μεγέθους αυτής της εργασίας.
Αναλυτικά οι προτάσεις αυτές, βρίσκονται στην διάθεσή σας, σε πρώτη ζήτηση.
Το δεύτερο θέμα που αφορά το περιβάλλον, είναι το θέμα των υδατοκαλλιεργειών που γνωρίζετε όλοι πόση φασαρία και ένταση, προκάλεσε, τους προηγούμενους μήνες, στο νησί μας.
Η διαβόητη Κοινή Υπουργική Απόφαση για τις υδατοκαλλιέργειες (ιχθυοτροφεία και οστρακοτροφεία), καθιστά όλη την Νότια Σαλαμίνα, ζώνη ανάπτυξης υδατοκαλλιεργειών.
Κοντολογίς, , οι παραλίες όπου χιλιάδες κάτοικοι, παραθεριστές και ημερήσιοι επισκέπτες προτιμούν κάθε καλοκαίρι, για να απολαμβάνουν τα μπάνια τους, σε μια νύχτα κυριολεκτικά, κρίθηκε κατάλληλη για βιομηχανική ζώνη και μάλιστα με «οχλούσες για το περιβάλλον» δραστηριότητες, όπως τα ιχθυοτροφεία.
Η απόφαση αυτή υπογράφτηκε και εκδόθηκε κατ’ εξουσιοδότηση του ν. 2742/1999 και κατά συνέπεια έχει ισχύ νόμου και ως νόμος του Κράτους πρέπει να αντιμετωπίζεται. Δεν είναι δηλαδή μια απλή διοικητική πράξη. Αυτή ήταν από την αρχή η θέση μας, και από την πρώτη στιγμή ζητήσαμε να ασκήσει ο Δήμος ένδικα μέσα κατά της ΚΥΑ.
Από πολύ νωρίς η Επιτροπή Περιβάλλοντος της Δημοτικής Κοινότητας Αιαντείου ασχολήθηκε με αυτό το θέμα και με μία σειρά προτάσεων, που ψηφίστηκαν και από το Συμβούλιο της Δημοτικής Κοινότητας, ζητήσαμε από το Δήμο να προχωρήσει στη λήψη διαφόρων μέτρων (και ενδίκων ανάμεσα στα άλλα) ενόψει της εφαρμογής της ΚΥΑ. Κανείς δεν μπήκε στον κόπο, έστω να μας απαντήσει.
Ο κ. Τσαβαρής θεωρούσε ότι η συμμετοχή του Δήμου στην προσπάθεια της «Πανελλήνιας Συντονιστικής Επιτροπής», που γινόταν τότε, για να μηνυθούν οι οκτώ υπουργοί που είχαν υπογράψει την ΚΥΑ, ήταν υπεραρκετή και δε χρειαζόταν να ληφθούν περαιτέρω μέτρα. Είχε λησμονήσει τότε ο κ. Τσαβαρής πως τα πιθανά, πλημεληματικού χαρακτήρα, αδικήματα των υπουργών παραγράφονται μόλις διαλυθεί η Βουλή για την διενέργεια εκλογών, όπως επίσης είχε λησμονήσει ότι οι εκλογές ήταν προ των πυλών, άρα η προσφυγή εναντίον των υπουργών ήταν, λίαν επιεικώς, θεατρινισμός.
Τον Φεβρουάριο του 2012, η Επιτροπή Περιβάλλοντος συνέταξε ψήφισμα που αφού εγκρίθηκε από το Συμβούλιο της Δημοτικής Κοινότητας, σε μια συνεδρίαση με πάρα πολλούς συγκεντρωμένους κατοίκους που ανησυχούσαν για το όλο θέμα, αποφασίστηκε να διανεμηθεί το ψήφισμα προς πάσα κατεύθυνση ώστε να γίνει ευρέως γνωστό ποιά είναι η θέση της Δημοτικής Κοινότητας και των κατοίκων του Αιαντείου γύρω από το θέμα των υδατοκαλλιεργειών και να παρθούν μέτρα.
Σε εκείνη τη συνεδρίαση ήταν που, ο αυτόκλητος κ. Νίκος Ευθυμίου, ο ιδιώτης, ειδικός σύμβουλος του κ. Τσαβαρή, ούτε λίγο ούτε πολύ αποκάλεσε την Επιτροπή Περιβάλλοντος
και το Κοινοτικό Συμβούλιο γυμνασιόπαιδα, που κακώς ασχολούνται με τόσο σοβαρά ζητήματα, όπως οι υδατοκαλλιέργειες.
Άραγε η θέση που εξέφρασε ο κύριος Ευθυμίου ήταν υπαγορευμένη από τον κ. Τσαβαρή ή ο ειδικός σύμβουλος έδρασε αυτοβούλως; Και από πότε ο ειδικός σύμβουλος, έχει θέση και άποψη που είναι πιο σοβαρή από ένα αιρετό Κοινοτικό Συμβούλιο ή είναι πιο σοβαρή από την θέση των ίδιων των κατοίκων του Αιαντείου που θίγονται άμεσα από την εφαρμογή της εν λόγω ΚΥΑ;
Το πιο σοβαρό όμως πρόβλημα δημιουργήθηκε όταν, στο επόμενο Δημοτικό Συμβούλιο, η κ. Νάννου έθεσε το θέμα των υδατοκαλλιεργειών, ζητώντας να ψηφιστούν δράσεις και μέτρα, όπως αυτά είχαν διατυπωθεί στο ψήφισμα της Επιτροπής Περιβάλλοντος του Αιαντείου, προλαβαίνοντας εμένα που βρισκόμουν εκεί, για να καταθέσω επίσημα ο ψήφισμα και να ζητήσω από το Δημοτικό Συμβούλιο να το εγκρίνει.
Όπως γνωρίζετε, οι Δημοτικοί Σύμβουλοι παίρνουν το λόγο πριν από τους Κοινοτικούς. Και έτσι όταν ήρθε η σειρά μου να μιλήσω και κατέθεσα το ψήφισμα, ο κ. Τσαβαρής, πλήρης εμπάθειας και προτάσσοντας την πολιτική πάνω από το συμφέρον του τόπου, με κατηγόρησε ότι έχω προσχωρήσει στον συνδυασμό της κ. Νάννου και ότι του κάνω αντιπολίτευση προκαλώντας αντιπαραθέσεις. Στην συνέχεια, όπου στεκόταν και βρισκόταν με συκοφαντούσε ως εγκάθετο της κ. Νάννου και του κ. Σοφρά. Και αν απλώς περιοριζόταν στις προσωπικές συκοφαντίες, ποσώς θα με ενδιέφερε. Ο κόσμος, αυτός ο κόσμος που μας τίμησε με την ψήφο του έχει μάτια και βλέπει.
Ο κ. Τσαβαρής, εξ αιτίας της αντιπαράθεσης που ο ίδιος προκάλεσε και συντηρεί μέχρι σήμερα, «έσβησε» και όλο το Αιάντειο από το χάρτη. Όλα τα καταγεγραμμένα αιτήματα των κατοίκων που είχαν συγκεντρωθεί στην Δημοτική Κοινότητα εκείνη την εποχή, κυρίως θέματα καθαριότητας, μικροέργων και ηλεκτροφωτισμού, ουδέποτε ικανοποιήθηκαν. Και όταν κατάλαβε ότι η κατάσταση αυτή είχε προκαλέσει την έντονη δυσαρέσκεια των κατοίκων του Αιαντείου, εγκατέστησε τον εξωθεσμικό «Αιαντειάρχη» κ. Δερτούζο, που και αυτός με την σειρά του ασκεί πολιτική μικροσυμφερόντων με τους φίλους του, ευνοώντας ιδιαίτερα κάποιες περιοχές, έναντι κάποιων άλλων.
Όσο για τον κ. Τσαβαρή, που διεμήνυε σε όλους τους τόνους ότι η θέση του Δήμου για τα ιχθυοτροφεία είναι πάγια και διαχρονική, και μάλιστα αράδιαζε μια σειρά αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου από το 1998, ότι η Σαλαμίνα δεν θέλει άλλα ιχθυοτροφεία, μοίραζε αφειδώς δελτία τύπου στα μέσα ενημέρωσης και μας παρουσίαζε δήθεν αποφάσεις του κ. Σηφουνάκη, τότε αναπληρωτή Υπουργού ΠΕΚΑ, ειδικά για την Σαλαμίνα, (που τελικώς ήταν απάντηση μιας διευθύντριας του Υπουργείου και επαναλάμβανε ότι έλεγε ήδη η ΚΥΑ), πάλι πιάστηκε να δημιουργεί ψευδείς εντυπώσεις και να τις παρουσιάζει για πραγματικές.
Τον Απρίλιο του 2011, (αποφ. Δημοτ. Συμβουλίου 131/2011) με δική του εισήγηση, ήδη είχε ανοίξει ο δρόμος για την ανανέωση της αδείας, δια της πλαγίας οδού, της μετατόπισης των κλωβών, για ένα από τα ιχθυοτροφεία της περιοχής του Αιαντείου. Αυτή είναι η πάγια και διαχρονική θέση;
Στο τέλος, ο κ. Τσαβαρής ασθμαίνων, έκανε το αυτονόητο. Την ημέρα που έληγε η προθεσμία για την κατάθεση προσφυγής εναντίον της ΚΥΑ, προσυπέγραψε την συλλογική προσφυγή της «Πανελλήνιας Συντονιστικής Επιτροπής», φροντίζοντας μάλιστα να προβάλει το γεγονός ως δική του πρωτοβουλία.
Θέλω να τονίσω εδώ, ότι δεν είμαι κατά των υδατοκαλλιεργειών γενικώς και αορίστως. Στέκομαι όμως απέναντι, όταν οι ιδιωτικές επιχειρήσεις αφήνονται ανεξέλεγκτες να δρουν με μόνο κριτήριο το δικό τους κέρδος και ο Δήμος δεν προκαλεί ή δεν δραστηριοποιείται σε τακτικούς ελέγχους, ώστε να τηρηθεί η νομιμότητα.
Οι περιπτώσεις που μπορώ να αναφέρω για την ποταπή και αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά του κ. Τσαβαρή είναι εκατοντάδες. Είναι τόσες και τέτοιες που θα χρειαζόμαστε βιβλίο για να τις καταγράψουμε και να τις αναλύσουμε.
Για όλα αυτά λοιπόν, σας κάλεσα σήμερα εδώ και σας ανακοίνωσα την ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ μου από τον δημοτικό συνδυασμό «Πρωτοβουλία Πολιτών» και την πλειοψηφούσα παράταξη υπό τον κ. Τσαβαρή.
Από σήμερα δηλώνω ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ κοινοτικός σύμβουλος της Δημοτικής Κοινότητας Αιαντείου.
Αιάντειο, 25 Ιουλίου 2012
Γιάννης Μπούτσης